about

Statement

Als de ruimte in een schoenendoos past, hoe groot is de aarde dan en hoe groot ben ik dan?

Hemellichamen, hoe wij ze, als mens, zien en ervaren en de verbindingen die ze met elkaar hebben zijn mijn belangrijkste inspiratiebron.

Een werk ontstaat bij mij nooit vanuit niets. Vaak zijn mijn eigen foto’s van de zon en maan uitgangspunt voor nieuwe werken. Deze verwerk ik in prenten, collages of boekjes. Ook materialen en restanten van eerder gemaakte werken die in mijn atelier liggen kunnen leiden tot nieuwe werken.

Ik heb een voorliefde voor analoge technieken. Zoals cyanotypie en Van Dyck Brown, twee traditionele fotografische technieken waarbij UV licht gebruikt wordt om het beeld te laten ontstaan. Als lichtbron gebruik ik altijd natuurlijk UV licht (zonlicht), nooit kunstlicht.

Het hoge doe-het-zelf gehalte van analoge en traditionele technieken spreekt me aan. Het handmatige ligt dicht bij mezelf. Ik hou ervan om materialen vast te houden en te kunnen voelen.

Momenteel werk ik aan een solargrafie project. Een analoge fototechniek waarbij met zelfgebouwde pinhole camera’s de baan van de zon zichtbaar wordt gemaakt.
De camera’s zijn gemaakt van huishoudblikken in verschillende vormen en formaten. Ze hebben geen lens maar een of meerdere gaatjes ter grootte van een speldenprik waar het licht doorheen valt. Het maken van deze foto’s vindt plaats over een lange tijdspanne: ze hebben een extreem lange belichtingstijd van dagen, weken of maanden. Omdat pinhole camera’s geen zoeker hebben is vooraf moeilijk in te schatten wat het resultaat zal zijn. Dat maakt het een intuïtieve manier van fotograferen. Het openen van de camera’s is altijd een bijzonder en spannend moment. Het beeld toont zich pas na het scannen en eigenlijk pas volledig na het omzetten van negatief naar positief. De spanning tussen verwachting en resultaat komen samen in dat moment.

Statement

If space could fit in a shoebox, then how big would the world be? And how big would I be?

My main source of inspiration are the heavenly bodies, how we experience them and the connections between them.

I almost never start from scratch. Oftentimes, my own pictures of the Sun and Moon are my starting point for new works. I use the pictures I took to create prints, collages and artists’ books. Remnants and leftover materials of previous works lying around in my studio can also lead to new pieces.

I prefer using analog methods such as cyanotype and Van Dyk Brown. Both are photographic printing processes allowing UV light to create the images. I always use natural UV light (sunlight) as a source instead of artificial light.

The do-it-yourself process involved in analog and traditional methods pleases me and feels close to myself. It gives me a chance to hold and feel the materials I work with.

At the moment, I am realising a solargraphy project. Solargraphy is an analog photographic method. With my homemade pinhole cameras, I capture the path of the sun — something we cannot see with the naked eye.
The cameras are made out of light-tight containers of different shapes and sizes. Instead of a lens, the cameras have one or multiple pinhole apertures. Due to the extremely long exposure time (days, weeks or even months), making solargraphs takes patience. Another aspect that distinguishes a pinhole camera from a normal camera is that pinhole cameras don’t have a viewfinder. One has to judge the composition beforehand without being able to see it. This makes pinhole photography an intuitive kind of photography.

Opening the cameras and removing the negatives is therefore always a very exciting moment. The tension between expectation and result gathers in this momentum.