Zon en Maan dagboek
Sinds begin augustus hou ik een fotografisch dagboek bij van de zon en de maan.
Een paar keer per week fotografeer ik beide hemellichamen met de telescoop. Het lijkt zo ‘gewoon’, de zon en maan zijn er immers elke dag of nacht. Maar door mezelf dit doel te stellen, ga ik er veel bewuster naar op zoek. Zo kwam ik tot de ontdekking dat de maan veel vaker overdag te zien is dan ik me voorheen realiseerde. Soms moet ik wel even goed kijken want dan is het maar een hele smalle sikkel, nauwelijks zichtbaar tegen de blauwe lucht.
De zon is makkelijk te vinden aan de hemel, tenminste als er niet teveel bewolking is.
Om de zon te kunnen fotograferen heb ik een zonnefilter gemaakt die om de buis van de telescoop past. Deze filtert 99,9% van het zonlicht eruit. Wat overblijft is het beeld van een witte bol in een donker vlak. Op de bol zijn donkere vlekken zichtbaar: zonnevlekken. Deze geven de mate van zonneactiviteit aan en veranderen om de paar dagen.
De foto’s van de maan spreken meer voor zichzelf: dat de maan van vorm verandert is immers ook met het blote oog zichtbaar. Maar ik ben aangenaam verrast door de diversiteit van de foto’s.
Inmiddels heb al een aardige verzameling. Voorlopig blijf ik nog even doorgaan, wat ik uiteindelijk met mijn verzameling ga doen hou ik nog even voor mezelf.
Kijk op mijn Facebook pagina voor meer afbeeldingen, ik plaats hier regelmatig nieuwe foto’s.
Sun and Moon diary
Since the beginning of August I have kept a journal of the sun and moon. Several times a week I take pictures of the two celestial bodies with my telescope. It looks so common: after all the sun and the moon are present every day and night. Going into this matter I discovered that the moon can be seen more often during the day than I had realised before. Although the moon is sometimes hard to be seen because it’s only a tiny crescent towards the blue sky. The sun can be seen easily if there are not too many clouds.
To be able to photograph the sun I cover the tube with a solar filter. This filters out 99,9% of the sunlight. What remains is an image of a white sphere at a dark background. In the sphere black spots can be seen: sunspots which appear for a few days and then dissapear.
The pictures of the moon are more obvious: after all the Lunar phases can be seen with the naked eye. Still I am surprised by the variety in appearence.
All together it is already quite a collection. I will continue this journal for a while but keep it a secret what I am going to do with the collection of photographs.
More pictures can be found on my Facebook on which I reguarly post new images.